Op maandag 10 november kwam ik terug van een afspraak bij societeitcollega Peter Lindeboom. Leuke uitwisseling , niet alleen over zijn uitzicht op de tram, maat vooral over zijn inzichten in de financieel-bankaire wereld waarin hij vele werkzame jaren – sinds zijn econometrie/wiskunde opleiding&promotie – in heeft verkeerd.En toen stuitte ik op de terugweg op het Maliehuis”. Een mega knalrood reclamebord zag ik bevestigd op de o zo oude gevel: Te Huur ? Ik stapte af om nun eens eindelijk binnen. een kijkje tet nemen: Geen bel, geblindeerde ramen, gesloten deur, en naar binnen kon ik niet. Ik maakte een foto van de gevel!
Ik had zo mijn gedachten bij het huis en dacht aan de archeologische vondsten die de week ervoor op de Utrechtse media te zien en besproken werden. Werkzaamheden, op de ventweg aan de Maliebaan, hadden Romeinse munten opgeleverd en oud glaswerk. Commentaar: Dat zou wel eens 17de eeuw glasafval kunnen zijn die door de Café-eigenaar (“Herberg Gulden Vlies“‘) in de grond was verstopt. Want het Maliehuis was toen een herberg Het Gulden Vlies. En wat te doem met wat gebroken glas? Ik nam een foto bam hetb kopeen herinneringsbord wat dankzij een initiatief van de ondernemers verenging he Fluwelen Handvat op de gevel was bevestigd.
Mijn gedachten liet ik de vrije loop. werkhroepcolllefa Ottoo N paktebde draad op” “Jan Dit is Een Lot uit de Loterij
Ik beschrijf de besluiten die we op een volle borrel namen, En Ik vertaal de mooie tekstv van otto in een pdf en publiceer die op onze Signal-app onder de titel Maliehuis te huur?
Collega Werkgroeplid Maliebaan Otto Nelemans pakte zijn gedachten samen in een prachtig stuk, die ik – zonder overleg – via de mail ontving. Ik neem het integraal over omdat het zo mooi omschrijft wat ik – zakelijk als ik ben – dacht.
Op donderdag 13 november werd de werkgroep Maliebaan van De Constructieve opgeschrikt door een toevallige ontdekking van haar lid Jan Korff de Gidts. Jan fietst sinds de herinrichting van het kruispunt Maliebaan Burg Reigerstraat en Nachtegaalstraat en de herinrichting van de middenbaan regelmatig over deze straat. Deze verandering moet je aan de lijve ondervinden. Fietsen over de middenbaan, al was het maar voor de lol, kan hij een ieder die zich nog met dit vehikel kan verplaatsen, van harte aanraden. Wat zag Jan?
Hij zag datgene wat u hiernaast op de foto ziet en via onderstaande link nader te bekijken valt op Funda en ook via de bijlage wordt beschreven.
https://www.fundainbusiness.nl/kantoor/utrecht/object-89408189-maliesingel-28-a/
Jan in alle staten natuurlijk, want wanneer komt zoiets langs?
De werkgroep stond wat deze staten betreft on hold, want de wens die Ad van Liempt ooit bij ons neerlegde: een informatiecentrum over de Maliebaan teneinde de Utrechtse bevolking en de toeristen te wijzen op het bijzondere van deze unieke plek in de West-Europese geschiedenis. Denk aan het ontstaan, de ontwikkeling en de pregnante situatie gedurende WOII. Tijdens de eerste brainstorming in aanwezigheid van Ad realiseerden wij ons dat een informatiecentrum alleen dan kans van slagen heeft wanneer dit centrum zo aantrekkelijk mogelijk wordt neergezet. Wij dachten toen meteen om de totale kleurrijke geschiedenis waarvan vrijwel elke Nederlander ooit gehoord heeft, meer reliëf te geven en d.m.v., een mogelijkheid tot het houden van bv symposia actuele kwesties reliëf te geven. Als we zeggen actueel in dit verband, dan liggen kwesties als verzet, herdenken, bedreigende herhalingen in onze leefomgeving. Dit veld is behoorlijk op te rekken.
Er werd gedacht aan belangstelling vanuit het Centraal Museum, waar echter ondanks het langdurig bestaan van een curator stadsgeschiedenis weinig tot geen expertise. Ook kwamen direct allerlei bijkomende zaken naar voren, zoals een beheerskwestie, een programmacommissie, PR, beveiliging, schoonmaak, onderhoud, etc.Voor zover te zien verkeert het gebouw in prima staat, maar een ingrijpende verbouwing is onvermijdbaar.
Daar zijn in het geheel aanzienlijke terugkerende kosten mee gemoeid. Er kan natuurlijk met vrijwilligers worden gewerkt. Kortom het geheel werd afgedaan als niet haalbaar, maar blijkt toch na te sudderen, gezien de lucide reactie van de alerte eenzame fietser Jan KdG.
Waarom dan nu toch hier op ingaan? We blijven natuurlijk wel De Constructieve en als er een mogelijkheid zich aandient om Utrecht een plezante bijdrage te leveren, dan is dit het Maliehuis. Het lijkt ons daarom zeer gepast om toch eens met een aantal mensen serieus te kijken welke inventiviteit ons hierbij kan helpen, zodat we achteraf niet kunnen zeggen: “Wir haben es nicht gewusst”
Gedacht kan worden aan adoptie door het Centraal Museum. De museale kant is dan meteen afgedekt. Ook bij de gemeente zal er oren zijn naar een spraakmakend debatcentrum en het lijkt zeer aantrekkelijk om onafhankelijk functionerende Horeca bestemming in ere te herstellen, zodat we indachtig de oorspronkelijke functie als Herberg Het Gulden Vlies of daarna het Maliehuis als centrum van de activiteiten rond het maliespel. Eindelijk kan de Utrechter weer eens clairet gaan drinken en orsade te snoepen. Als je de ogen even sluit en je probeert voor te stellen hoe dit er uit kan gaan zien. Flamboyant en ingetogen tegelijk.
Kortom er is reden voor plezante opwinding en wat zou het mooi zijn als De Constructieve hier een plezante rol bij zou kunnen spelen. Mogelijk zelfs onze sociëteit er huisvesten. Met sociëteit de Vereniging die ook in een dergelijke verhouding tot hun locatie staan, zou overlegd kunnen worden.
We gooien hier maar wat balletjes op. Breed overleg zou beslist een optie zijn om een en ander in een snelle manier er op in te gaan of wijs achter ons te laten.
Werkgroep Maliebaan (tekst Otto Nelemans, donderdag)